File:Eelco Koolhaas 2010.jpg

Nederlands: "Mijn impressie:

De communicatie-expert, de verbinder van wetenschap en beleid, de klimaatscepticus, de transparante overheid, de buffer, de burger, ….. Op een mooie avond in april organiseerde de sektie Ethiek van de Vereniging van Milieuprofessionals een bijzondere bijeenkomst in Driebergen. Een klein gezelschap milieu-professionals keek onder leiding van Eelko Koolhaas met een van te voren gekozen bril naar de film “the age of stupid”.

Zelf had ik me voorgenomen naar de film te kijken met de bril van de transparante overheid. Wat dan opvalt is dat de overheid maar een zeer beperkte rol in de film speelt. Het gaat niet om al die inspanningen die wetenschappers, ambtenaren en politici overal over de wereld steken in klimaatverdragen.

Het verhaal van de ondergang van de aarde wordt verteld vanuit een alwetende verteller. Blijkbaar is er, ondanks alle rampspoed in 2055 nog energie en geavanceerde technologie voor een digitaal archief. In die archieven geen stoffige rapporten, maar bewegende beelden die een inkijkje geven in de levensverhalen van mensen uit Engeland, Frankrijk, India, Nigeria, Irak en Amerika. Het is het persoonlijke verhaal van een slachtoffer van Katrina, van een berggids die zijn gletsjer kleiner ziet worden, een vrouw die onder de rook van de oliefakkels van de Shell de vis in de Omo wast, van kinderen die oorlogje spelen en gebruikte schoenen uit het rijke Westen verkopen. Het verhaal van de ondernemer die een goedkope vliegmaatschappij opzet en van de ondernemer wiens windmolen-project niet doorgaat. De bewegende beelden worden afgewisseld met animaties met “de feiten” en natuurlijk de beelden van “de ondergang”.

Onder leiding van Eelko Koolhaas werd de film in een woordenspel geanalyseerd. Slaat deze formule aan bij jullie? Wie zijn zijn de helden en wat zijn hun drijfveren? Wat is de winnende scène? Maar vooral ook: wat betekent dit nu voor de aanpak van het energie- en/of klimaatprobleem? Welke rol mag je emotie geven in die aanpak? Het was een levendige discussie waaruit goed naar voren kwam dat niet alleen de klimaatscepticus een kritische houding heeft. De big picture? Geef een flinke impuls aan duurzame energie. En erken de aanwezigheid van emotie als factor in je verhaal."